Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Αναμονή pt.5


Ρωγμή στον κρόταφο
παρατεταμένο γκουχ γκουχ γκχουαου
περνάω καλά με όλους
ή τουλάχιστον έτσι συνήθισα
ζεσταν’ ο καιρός
φόρεσα το καλοκαιρινό μου χαμόγελο.
Κρεμάω τη ζακέτα μου
και ξεπατώνω οξινίδες
βλέπω τεράστιες ακρίδες
να σαλεύουν απ’ το λόφο
ενώ λιγώνομ’ απ ‘ τον όχλο των χοχλιών.
Μα ένα λιανό σαλιγκαράκι
ξεπροβάλει σα μουνάκι
μεσ’ από το κέλυφος του.
Γεια σου ποίηση,
όλο κάτω, κούπα, 'γεια
ό,τι σου πα
έτσι καλώ το μασκαρά
να με βάλει στην καρότσα
να με κλείσει στην κουζίνα
και να μου αλλάξει φύλλο,
διότι φεύγουν τα καργιόλα,
τα μεγάλα τα ξεκώλια
και δε θα χει κοριτσάκια
στο λόγο που θα βγάλω για την ε(χέ)γγειο πρόσοδο.

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Πτώματα κι αρώματα


I
Τραβώ, τραβώ χαμόγελα,
σέρνω πληγές με διαβατήρια
ίριδες κυοφορούμενες,
μικροκαμωμένες μεσόκοπες κυρίες τα μάγουλα μου
έτοιμα να σκάσουν απ' τα κουτσομπολιά
λιώνω καραμέλες για να λειάνω άφθες
φθαρτή ανάσα, φθηνά τσιγάρα

II
Εργασία, μια ιστορία
ιαχές τρεμάμενες, σεφταλιές και ρακές.
Έστω ότι ευφορούμε για κάποιες ώρες
ώστε σε κάποιες ώρες να βυθιστούμε.
Βυθός αγχών κινούμενος ευφάνταστα
σ' ένα φαντασιακό ηδονικά ευρύχωρο,
ρόδα σε φαιορόδινα σώματα,
σωματεία, ποια ιστορία;

III
Βόμβες και νυχοκόπτες,
πταίσματα οι κυκλοφορικές ανασφάλειες
σεΐρι δεν κάνεις με τρεμάμενα πόδια,
διαπομπεύεσαι σε αντανακλάσεις,
σείκλαστος αναρωτιέσαι πως ν' αντιδράσεις
μαλλιά σε τσιμπάνε
οι άλλοι που να 'ναι;
Διάολε ναι, έγινα μαλάκας!

IV
Οι βρόγχοι ρουφάνε διεργασίες,
απέραντες υποκρισίες υπό διαμόρφωση,
ισοφαρισμένοι ένα λεπτό μετά τη λήξη
ξηλωμένα μάτια, πνιγμένα δωμάτια,
η τάδε δεν κατάπιε τα χάπια,
έχαψε στο στήθος μπλαβάδες.
Ματωμένες, ασυνείδητες αποχωρήσεις.

V
Μια κάποια ευαισθησία στη (συ)ζήτηση
σχόλια, ανακόνιστα δήθεν συγκλονίζουν
κλονισμοί, οι υμνητές της διαμεσολάβησης,
άρνηση και ασεξουαλικές αναπαραστάσεις
στο παρόν, των χορών η άνθιση.
Ναι, θα γίνουμε ανάμνηση,
μα τουτ' η άνοιξη, πριόνι μ' αυταπάρνηση

VI
Ενοχλητικά σπυράκια από ξυράφια
φλωριές δεδομένων των περιστάσεων,
συγγνώμη δε μπορώ να παίξω τόσο με τις λέξεις,
παίζω μ' ορέξεις
όταν θ' αρχίσω τις δημόσιες σχέσεις
θα έχω κάτι αρκετά τρανταχτό για να ντρέπομαι.
Με σας ή χωρίς εσάς, αναχαράσω βιώματα.
Πτώματα, πτώματα κι αρώματα.